قهوه ای

دلم میخواد برف بباره.. خواستم بگم خدایا برف ببارون یاد کسایی افتادم که کفش ندارن چکمه ندارن لباس ندارن پالتو ندارن کلاه ندارن دستکش و شالگردن ندارن کارتن خوابن خونه ندارن خونشون سقف نداره برف براشون فقط دردسر و خاطره ی بد و یادآور روزهای بدشونه... دلم موند پیش خدا که برا دل اون بنده هاش برف ببارونه یا برا دل اون بنده هاش برف نبارونه... تصمیم با خودشه ولی سخته حتما... 

دلم میخواد یه شرکت داشته باشم برا خودم مال خودم باشه... یه تعاونی راه بندازم خانومای بی سرپرستو مشغول به کار کنم... هم آموزش ببینن هم تولید کنن.... نه فقط خانوما آقایونم باشن کار کنن درآمد داشته باشن... دلم میخواد زبانو به بچه هاشون آموزش بدیم روزهای زندگی یک نوعروس...